10 stycznia 2016

New Simple Songs Vol. 12

Noworoczne porządki to również uzupełnienie audycji zrealizowanych w grudniu ubiegłego roku. 8 grudnia tematem Simple Songs były jazzowe interpretacje kompozycji Boba Dylana. Pewnie można złożyć godzinną audycję z wielu całkiem różnorodnych jazzowych interpretacji „Like A Rolling Stone”, czy „Knockin’ On Heaven’s Door”. To byłoby jednak zbyt oczywiste i przewidywalne. Całkiem bogaty zbiór jazzowych interpretacji kompozycji Boba Dylana jest najlepszym dowodem na to, że Bob Dylan jest nie tylko jednym z największych poetów XX wieku, ale również potrafi skomponować interesujące dla jazzowych muzyków, niebanalne utwory, którymi interesują się nie tylko wokaliści i wokalistki, ale również instrumentaliści nie wspierający się tekstem.

Na początek niespodzianka – prehistoryczne już dziś niemal nagranie z obszernej dyskografii Keitha Jarretta. „My Back Pages” pianista zagrał na koncercie wydanym w postaci albumu „Somewhere Before”. Dwa koncerty, z których pochodzi ta płyta odbyły się 30 i 31 sierpnia 1968 roku w Shelly's Manne Hole w Los Angeles. U boku Keitha Jarretta zagrali Charlie Haden i Paul Motian. „My Back Pages” Bob Dylan umieścił na płycie „Another Side Of Bob Dylan” w 1964 roku.

* My Back Pages - Keith Jarrett Trio

Moim zdaniem najlepszy album z coverami kompozycji Boba Dylana w kategorii absolutnej, światowej i każdej innej nagrała Martyna Jakubowicz. W związku z tym, oraz faktem udziału kilku muzyków, którzy mają na swoim koncie czysto jazzowe nagrania, w audycji poświęconej interpretacjom kompozycji Boba Dylana nie może zabraknąć fragmentu z albumu „Tylko Dylan”. Tym razem w postaci polskiej wersji „Knockin’ On Heaven’s Door” – kompozycji w oryginale przygotowanej do ścieżki dźwiękowej filmu „Pat Garrett And Billy The Kid” w 1973 roku.

* Pukam Do Nieba Bram / Knocking On Heaven's Door – Martyna Jakubowicz

Teraz kolejna intepretacja instrumentalna – zespół dowodzony przez Joshua Redmana w składzie dziś gwiazdorskim, a w 1998 roku muzycznie równie wybitnym. To fragment albumu „Timeless Tales (For Changing Times)”, oprócz lidera zagrają Brad Mehldau na fortepianie, Larry Grenadier na basie i Brian Blade na bębnach. Oryginał to oczywiście nagranie z albumu o tym samym tytule z 1964 roku.

* The Times They Are A-Changin' – Joshua Redman

„The Ballad Of Hollis Brown” jest jednym z najbardziej zaangażowanych politycznie wczesnych tekstów Boba Dylana. Nic dziwnego, że w zasadzie wszystkie jego późniejsze interpretacje są autorstwa wokalistów i wokalistek znanych ze śpiewania tekstów o trudnych problemach społecznych, często niewygodnych dla władzy. Mnie oprócz oryginału najbardziej przekonuje interpretacja Niny Simone. Oryginał pochodzi z albumu „The Times They Are A-Changin’” z 1964 roku, a wersja Niny Simone z albumu „Let It All Out” wydanego niemal dwa lata później.

* The Ballad Of Hollis Brown – Nina Simone

Kolejne wykonanie instrumentalne, to duet artystów wytwórni ACT – Heinza Sauera i Michaela Wollny’ego zarejestrowany na koncercie w 2012 roku, który został wydany na płycie „Don't Explain: Live in Concert”. Kompozycja „Make You Feel My Love” jest w czasoprzestrzeni Boba Dylana jedną z nowszych, pochodzi z wydanej w 1997 roku płyty „Time Out Of Mind”. Tym razem w wykonaniu na saksofon tenorowy i fortepian.

* Make You Feel My Love - Heinz Sauer / Michael Wollny

„She Belongs To Me” to piosenka Boba Dylana z 1965 roku, z albumu „Bringing It All Back Home”. Kilka lat później zajął się nią Billy Preston, wielka amerykańska gwiazda R&B, muzyk nieco mniej znany w Europie. Nagranie pochodzi jednak z nagranej w Londynie dla wytwórni Apple płyty „That's The Way God Planned It”. Tu już sam skład można uznać za sensacyjny. Na gitarach zagrają Eric Clapton i George Harrison, na basie Keith Richards a na bębnach Ginger Baker. A to wszystko u szczytu popularności wszystkich tych muzyków. Niedługo przed nagraniem tego albumu Billy Preston zagrał „Get Back” razem z The Beatles. Jego relacja z zespołem zaczęła się jednak dużo wcześniej. Billy Preston w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych był filarem zespołu niezwykle wówczas popularnego w Wielkiej Brytanii Little Richarda, któremu Brian Epstein podsunął pomysł aby mało wówczas znany zespół rozpoczynał koncerty Little Richarda. Tak też się stało, a Billy Preston zaprzyjaźnił się z Georgem Harrisonem. Kiedy spotkali się w czasie nagrania albumu „Let It Be”, jak głosi legenda, Billy Preston otrzymał oficjalną propozycję zostania piątym członkiem zespołu. Tak się jednak nie stało, wziął za to udział w słynnym ostatnim koncercie The Beatles na dachu budynku, w którym wówczas mieściła się wytwórnia Apple Music. To historia godna osobnej audycji…

* She Belongs To Me – Billy Preston

Kolejna wersja instrumentalna – tym razem w wykonaniu międzypokoleniowego duetu Charlesa Lloyda i Jasona Morana. Ich wersja „I Shall Be Released” pochodzi z albumu „Hagar's Song” wytwórni ECM, a oryginał oczywiście z „Music From Big Pink” zespołu The Band, choć nieco wcześniejsze nagrania z wokalnym udziałem Boba Dylana znajdziecie na słynnych „Basement Tapes” i jednej z części „Bootleg Series”.

* I Shall Be Released – Charles Lloyd / Jason Moran

Patti Smith chodzi własnymi ścieżkami. Co prawda dołączona do albumu „Twelve” książeczka wyjaśnia nieco tajniki wyboru 12 ważnych dla Patti Smith piosenek, czemu jednak z całego Dylana wybrała „Changing Of The Guards” – singiel promujący „Street Legals” – album z 1978 roku, który niekoniecznie jest najlepszym w karierze muzyka – ja nie rozumiem. W wykonaniu Patti Smith jednak nawet tak mocno przeciętny tekst wypada przekonująco…

* Changing Of The Guards – Patti Smith

Na koniec superklasyk – „Like A Rolling Stone”, zaśpiewa Caecilie Norby z pomocą męża – Larsa Danielsona. Na gitarze zagra Nguyen Le, na fortepianie Leszek Możdżer, a na bębnach Robert Mehmet Ikiz. Skład określa jednoznacznie wydawcę – to musi być ACT Music…


* Like A Rolling Stone – Caecilie Norby