„Midnight
Blue” to z pewnością najbardziej znany album Kenny Burrella. Oczywiście trudno
zapomnieć o jego wspólnych nagraniach z Johnem Coltrane’m i Jimmy Smithem.
Kenny Burrell to w zasadzie jedyny gitarzysta, który nagrywał z Johnem
Coltrane’m. Na okładce ich wspólnego albumy „Kenny Burrell And John Coltrane”
wydanego w 1958 roku oba nazwiska są równej wielkości. To również jedyne znane
oficjalne nagranie Johna Coltrane’a z gitarzystą. Wpływ Johna Coltrane’a na
historię jazzu jest oczywiście bez porównania większy, jednak dyskografia Kenny
Burrella imponuje ilością największych nazwisk.
Kenny
Burrell nagrywał w zasadzie ze wszystkimi. Ma na koncie ponad 70 autorskich
albumów i choć dziś w wieku ponad 80 lat nie nagrywa już tak często jak kiedyś,
jego ostatnia płyta „Special Requests” z 2013 roku z pewnością warta jest
uwagi. Jimi Hendrix powiedział kiedyś, że chciałby brzmieć jak Kenny Burrell.
Dla wielu gitarzystów może to nawet ważniejsza rekomendacja, niż wspólne
nagrania z Johnem Coltranem… Innym, ważnym rockowym muzykiem, który nie ukrywał
inspiracji albumem „Midnight Blue” jest Van Morrison – wsłuchajcie się
wnikliwie w „Moondance”. Debiutujący na tej płycie utwór „Chitlins Con Carne”
grywał na koncertach Stevie Ray Vaughan i Horace Silver.
Płyta
złożona jest w większości z autorskiego, przebojowego materiału. Podstawowa
lista utworów uzupełniona jest o jeden standard – „Gee Baby, Ain't I Good To
You”. W późniejszych wydaniach dodano kilka dodatkowych nagrań nie wnoszących w
zasadzie niczego nowego i nie oferujących jakiś muzycznych fajerwerków utworów.
Ot zwyczajne odrzuty z sesji, w sumie nie odbiegające poziomem od wybranych
przez producentów do pierwotnego wydania.
„Midnight
Blue” to teatr jednego aktora. Oczywiście trudno odmówić kompetencji pozostałym
muzykom, z których najbardziej znani są Stanley Turrentine i Ray Baretto. Major
Holley Jr. i Bill English to muzycy raczej szerzej nie znani. Skład
instrumentów nie jest typowy dla połowy lat sześćdziesiątych, kiedy u szczytu
popularności były nagrania jazzowych gitarzystów z organami Hammonda – Kenny
Burrell również ma na swoim koncie nagrania z Jimmy Smithem. Tym razem w
składzie zabrakło Hammonda, nie ma też fortepianu, co było celowym wyborem
artystycznym lidera, który napisał materiał na „Midnight Blue” z myślą o takim
właśnie składzie.
„Midnight
Blue” to album pełen przebojowych kompozycji, wyśmienitego bluesa i swingu z
odrobiną kubańskiej egzotyki. To jeden z największych gitarowych albumów
wszechczasów. W dodatku nagrany tak wyśmienicie, jakby powstał zaledwie wczoraj
w najlepszym studiu nagraniowym wyposażonym z kosztujący fortunę sprzęt.
Biorąc
pod uwagę ilość nowych, audiofilskich tłoczeń analogowych albumu „Midnight
Blue”, to z pewnością ważna i doceniana, jedna z najważniejszych jazzowych płyt
połowy lat sześćdziesiątych. Oczywiście liczy się przede wszystkim muzyka, a ta
była wyśmienita zarówno w momencie wydania, jak i teraz po ponad 50 latach od
wydania tego najważniejszego w karierze Kenny Burrella albumu.
Kenny Burrell
Midnight Blue
Format: CD
Wytwórnia: Blue Note
Numer:
077774639927
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz