Wczorajsza audycja rozpoczęła oficjalne odliczanie czasu, który pozostał do pierwszego w Polsce koncert Jeffa Becka. Pewnie cały dzień byłby potrzebny, żeby pokazać wszystkie jego artystyczne wcielenia, poczynając od Yardbirds, poprzez jazz rockowe produkcje z lat siedemdziesiątych, na przebojowych i niezwykle nowoczesnych płytach ostatniej dekady.
Zacznijmy jednak od jednego z jego ostatnio często grywanych na koncertach przebojów, który na pewno usłyszymy na warszawskim koncercie zorganizowanym w ramach tegorocznej edycji Warsaw Summer Jazz Days. Z płyty Emotion & Commotion z udziałem zjawiskowej Tal Wilkenfeld na gitarze basowej, Jasona Rebello na klawiaturach i orkiestry – Hammerhead.
* Jeff Beck – Hammerhead – Emotion & Commotion
Miał być rock and roll i zaraz do niego przejdziemy. Najpierw jednak jeszcze jedno zupełnie świeże nagranie. Patrząc na kalendarz wydawniczy, to najnowsze nagrania Jeffa Becka. Wydana chyba tylko na rynku amerykańskim w 2010 roku płyta – Live And Exclusive From The Grammy Museum zawiera nagrania z koncertu, który odbył się nieco później niż koncert poświęcony pamięci Les Paula, do którego za chwilę przejdziemy. Posłuchajmy Nessum Dorma – arii Kalafa z ostatniego aktu opery Turandot Giacomo Pucciniego. To taka próbka rozszerzająca muzyczne horyzonty naszego dzisiejszego bohatera.
* Jeff Beck – Nessum Dorma – Live And Exclusive From The Grammy Museum
Teraz skupimy się w większości na ostatniej dużej produkcji Jeffa Becka. To nietypowy album w jego dorobku: Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul. To powrót do korzeni jazzowej gitary i hołd złożony wielkiemu idolowi naszego dzisiejszego bohatera. To starannie wybrana muzyka grana jeszcze w latach czterdziestych i pięćdziesiątych przez Les Paula. Zacznijmy od mocniejszego uderzenia – kompozycji do której przyznaje się Nicka LaRocca, a którą w 1917 roku nagrał po raz pierwszy na płytę jeden pierwszych jazzowych zespołów utrwalonych na płytach – Original Dixieland Jass Band – Tiger Rag. Śpiewa zupełnie zjawiskowa, znaleziona gdzieś w Irlandii Imelda May. Les Paul nagrał tą kompozycję po raz pierwszy w 1952 roku i wraz z Mary Ford uczynił ją wielkim przebojem. Wcześniej ten standard nagrywali właściwie wszyscy – Duke Ellington, Benny Goodman, Frank Sinatra i wielu innych.
* Jeff Beck Feat. Imelda May – Tiger Rag - Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
Płyta Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul to w większości nieco tylko unowocześnione, jakże stylowe i z wielkim szacunkiem dla dorobku mistrza zagrane covery. Posłuchajmy zatem najpierw wersji Jeffa Becka i Imeldy May a później Les Paula i Mary Ford z 1951 roku.
* Jeff Beck Feat. Imelda May – How High The Moon - Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
* Les Paul And Mary Ford – How High The Moon – Les Paul With Mary Ford: The Best Of The Capitol Masters
Na scenie tego wieczora wystąpili też goście specjalni. W jednym utworze pojawił się Gary U.S. Bonds, postać dla amerykańskiej muzyki legendarna, pewnie kiedyś pojawi się w audycji na dłużej. Mało kto dziś potrafi tak rozruszać publiczność wychodząc na scenę tylko na jeden utwór. Posłuchajmy zatem New Orleans w wersji rozszerzonej o zapowiedź Jeffa Becka.
* Jeff Beck feat. Gary US Bonds – New Orleans – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
W dłuższej wersji materiału zarejestrowanego w klubie jazzowym Irydium w Nowym Jorku, dostępnej w formie filmu na płycie Blue Ray na kilka utworów pojawia się Brian Setzer. W wersji CD mamy tylko jeden utwór z jego udziałem – Twenty Flight Rock, w wersji rozszerzonej o zapowiedź Jeffa Becka.
* Jeff Beck feat. Brian Setzer – Twenty Flight Rock – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
W prawie wszystkich utworach z płyty, która była głównym tematem audycji, Jeff Beck gra w stylu przypominającym Les Paula sprzed pół wieku. Czasem jednak przypomina sobie o swoich rockowych doświadczeniach, które dają się wykorzystać nawet w takiej wspominkowej konwencji. Posłuchajmy Rocking Is Our Business – w roli wokalisty muzyk z zespołu Imeldy May – śpiewający i grający na gitarze Darrel Higham. Zagrają też Jason Rebello – stały od kilku już lat muzyk Jeffa Becka i gościnnie wschodząca gwiazda jazzowego mainstreamu w rozumieniu Wyntona Marsalisa - Trombone Shorty na puzonie. O sekcji dętej jeszcze warto opowiedzieć więcej po wysłuchaniu nagrania.
* Jeff Beck feat. Darrel Higham & Trombone Shorty – Rocking Is Our Business – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
Sekcja dęta, którą w kilku utworach na koncercie dowodził wspomniany już Trombone Shorty składała się z muzyków legendarnych dla klimatów, w których poruszamy się w czasie audycji. Oprócz najmłodszego w tym gronie jej lidera, grają Blue Lou Marini na saksofonie barytonowym (pamiętacie kelnera z The Blues Brothers?), muzycznego partnera wielu sław, poczynając od Franka Zappy, poprzez Manu Dibango, a na sekcji dętej Blood, Sweet & Tears dowodzonej przez Randy Breckera kończąc, a także Leo Greena – saksofonisty Jerry Lee Lewisa, Little Richarda i Chucka Berry. Posłuchajmy muzycznej wizytówki Lou Mariniego – utworu pamiętanego przez wielu właśnie z filmu The Blues Brothers – Peter Gunn
* Jeff Beck – Peter Gunn – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
Powróćmy na chwilę do rewelacyjnie stylowej Imeldy May. Kolejny utwór z koncertu poświęconego pamięci Les Paula to Mockin’ Bird Hill. Tu znowu będzie podwójna prezentacja. Tym razem posłuchajmy najpierw Les Paula i Mary Ford, a później Jeffa Becka i Imeldy May.
* Les Paul And Mary Ford – Mockin’ Bird Hill – Les Paul With Mary Ford: The Best Of The Capitol Masters
* Jeff Beck feat. Imelda May – Mockin’ Bird Hill – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
Skąd wzięła się Imelda May… Jakoś tak cudownie została przez Jeffa Becka wynaleziona, gdzieś na muzycznej scenie Irlandii. Jeff Beck ma niewątpliwie talent do takich odkryć, przypomnijmy choćby Tal Wilkenfeld (młoda basistka ur. 1986, obecnie w zespole Herbie Hancocka). Wróćmy jednak do Imeldy May, która doskonale wpasowała się w niełatwą rolę Mary Ford. To wokalistka, której debiutancka płyta ukazała się w 2005 roku. My posłuchajmy bisu z zapisu koncertu zespołu Imeldy May, który towarzyszy Jeffowi Beckowi na płycie Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul. Tutaj tylko z Imeldą May – z bonusowej płyty z rozszerzonego wydania albumu Love Tattoo – bis z koncertu – Rollin’ And Tumblin’ Muddy Watersa.
* Imelda May – Rollin’ And Tumblin’ – Love Tattoo Limited Edition 2 CD
Skoro już wspomniałem o Tal Wilkenfeld to nie potrafię nie zaprezentować fragmentu… to będzie Cause We’ve Ended As Lovers Stevie Wondera z koncertu Jeffa Becka Live At Ronnie Scott’s. W chwili jego nagrywania Tal miała 21 lat…
* Jeff Beck feat. Tal Wilkenfeld – Jeff Beck Performing This Week… Live At Ronnie Scott’s
To właśnie tego rodzaju muzykę usłyszymy na koncercie Jeffa Becka w Warszawie, to już 21 czerwca w ramach Warsaw Summer Jazz Days. Ja będę tam na pewno. To będzie jedno z najważniejszych muzycznych wydarzeń tego roku. Wybierzcie się na ten koncert koniecznie.
Suplement, czyli to, czego nie udało się zmieścić w godzinnej audycji:
Wróćmy jeszcze do najważniejszej dziś płyty - Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul.
* Jeff Beck feat. Imelda May – Cry Me A River – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
* Jeff Beck feat. Imelda May – Sitting On Top Of The World – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
* Jeff Beck feat. Imelda May – Bye Bye Blues – Rock ‘N’ Roll Party Honouring Les Paul
A już za tydzień zajmiemy się sylwetką Nguyena Le. Jego najnowsza płyta – Songs Of Freedom będzie naszą radiową płytą tygodnia, my posłuchamy również innych jego nagrań. Ten niezwykle oryginalny, mający wietnamskie korzenie, urodzony w Paryżu artysta nagrywa płyty z własnymi kompozycjami, w twórczy i odkrywczy sposób przerabia coś, czego większość gitarzystów boi się nawet dotknąć – na przykład repertuar Jimi Hendrixa. Uczestniczy w różnego rodzaju muzycznych eksperymentach takich jak choćby te pod dowództwem Uri Caine’a. Na pewno będzie bardzo oryginalnie i egzotycznie, a jednocześnie nie zabraknie wielkich rockowych przebojów w przedziwnych interpretacjach Nguyena Le.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz