George
Russell nie jest jakąś szczególnie znaną w świecie jazzu postacią. Co innego
muzycy biorący udział w nagraniu tej niezwykłej płyty, jak choćby Eric Dolphy,
Steve Swallow, czy Don Ellis. Album „Ezz-Thetics” nagrany w 1961 roku to z
pewnością jedna z najlepszych okazji do usłyszenia jego kompozycji w autorskim
wykonaniu, a w dodatku w gwiazdorskiej obsadzie.
George
Russell, człowiek, którego jazzowa kariera trwała niemal 60 lat (muzyk zmarł w
2009 roku) był raczej kompozytorem, nauczycielem i aranżerem. Jest też autorem
ważnej dla teorii muzyki i istotnej dla wielu muzyków jazzowych książki „Lydian
Chromatic Concept of Tonal Organisation”, która była bezpośrednią inspiracją
dla Milesa Davisa i Billa Evansa tworzących „Kind Of Blue”. Wielokrotnie była
również wymieniana jako ważna przez Johna Coltrane’a. Był stałym gościem
słynnego w latach czterdziestych ubiegłego wieku apartamentu Gila Evansa, gdzie
spotykał mało jeszcze wtedy znanych Milesa Davisa, Charlie Parkera i Johna
Lewisa. Z powodu kłopotów zdrowotnych musiał porzucić karierę perkusisty
zespołu Charlie Parkera. Wtedy właśnie, częściowo podczas
kilkunastomiesięcznego pobytu w szpitalu napisał swoją słynną książkę.
George
Russell był też wziętym jazzowym kompozytorem, ma na swoim koncie choćby
„Cubano Be, Cubano Bop” – przebój Dizzy Gillespiego. Tytułową kompozycję –
„Ezz-Thetic” nagrywali między innymi Lee Konitz z Milesem Davisem i Max Roach.
W latach
pięćdziesiątych zaczął grać na fortepianie i spośród kilku solowych płyt z lat
pięćdziesiątych i sześćdziesiątych to właśnie „Ezz-Thetics” jest dziełem
najpełniejszym i reprezentatywnym dla jego twórczości. W późniejszym okresie
George Russell bywał często w Europie, pracując między innymi z Janem
Garbarkiem i Terje Rypdalem. Kiedy bywał w USA, uczył europejskich skal w
Bostonie w szkole muzycznej Gunthera Schullera i współpracował z Billem
Evansem.
„Ezz-Thetics”
to jednak nie tylko album George’a Russella – kompozytora. Zawiera również
twórcze przetworzenie dwu ważnych dla niego kompozycji. Pierwsza z nich to wizjonerska
aranżacja „’Round Midnight” Theloniousa Monka, utworu, o którym wielokrotnie
mówił jako o jednej z najważniejszych dla niego jazzowych kompozycji – tu
zresztą nie mylił się zbytnio. Dodatkowo tu właśnie znajdziecie wybitne solo
Erica Dolphy.
Druga – to
„Nardis” Milesa Davisa, wybór o tyle oczywisty, bowiem to jedna z tych
kompozycji Milesa Davisa, która jest pod największym wpływem teorii muzycznych
George’a Russella. Co ciekawe, sam Miles Davis nie był zbyt z tej kompozycji
zadowolony i w zasadzie podarował ją Billowi Evansowi, który nagrywał ją
później wielokrotnie. Sam autor nie nagrał jej oficjalnie chyba nigdy.
Premierowe wykonanie zawiera album „Portrait Of Cannonball” Cannonballa Adderleya
z 1958 roku. Na fortepianie gra oczywiście Bill Evans.
„Ezz-Thetics”
to zatem ukryty skarb – album nieco dziś zapomniany, zawiera jednak ciekawe
kompozycje grane przez wyśmienitych muzyków w szczytowej formie. Daje też jedną
z nielicznych możliwości posłuchania fortepianu lidera – postaci niezwykle
ważnej dla wszystkich muzyków jazzowych, człowieka, który uwolnił jazz z ram
prostych swingowych kompozycji.
George Russell
Ezz-Thetics
Format: CD
Wytwórnia: Riverside
Numer: 02521860702
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz