Prawdopodobnie autor albumu „Those Who Were” był najbardziej znanym duńskim muzykiem, a już na pewno jednym z najbardziej znanych wśród amerykańskich gwiazd jazzu, które przyjeżdżały do Europy z różnych przyczyn nie zabierając ze sobą swoich amerykańskich zespołów. Album „Those Who Were” jest jednym z jego najciekawszych nagrań w roli lidera. Jak basista Niels-Henning Orsted Pedersen zagrał na trudnej do policzenia ilości albumów, a jego własna dyskografia, poczynając od debiutu w roli lidera w 1973 roku, aż do śmierci w 2005 zawiera pół setki albumów. O żadnym z tych, których udało mi się posłuchać nie można powiedzieć, że nie przynosi ciekawej muzyki. „Those Who Were” to reprezentatywny przykład muzyki basisty, którego wszyscy nazywają w skrócie NHOP z końcówki jego kariery. Ten album nie jest ani najlepszy, ani jakiś szczególnie odmienny. Wybrałem właśnie to nagranie, bowiem to jedna z nielicznych płyt solowych NHOP wydana przez dużą wytwórnię, więc jest spora nadzieja, że będziecie mogli ją gdzieś w internetowych sklepach odnaleźć. Z wieloma albumami Pedersena wydanymi przez SteepleChase, Sonet i jeszcze mniej znane wytwórnie sytuacja tak wesoło niestety nie wygląda.
Zatem obecność „Those Who Were” w Kanonie Jazzu nie jest sposobem wyrażenia uznania dla tego konkretnego albumu, ale potrzebą przypomnienia postaci jednego z najwybitniejszych europejskich kontrabasistów jazzowych. W zasadzie nikt nie potrafił tak śpiewać przy pomocy kontrabasu jak robił to przez dekady Pedersen. Jego nienaganna technika połączona z niezwykłą muzykalnością sprawiała, że każdy chciał z nim grać, a on potrafił dostosować się do wielu różnych jazzowych stylów. W dyskografii NHOP znajdziecie niemal trzydzieści albumów Dextera Gordona (w większości dla SteepleChase), płyty Oscara Petersona z którym z przerwami nagrywał i występował przez niemal 30 lat, nagrania z Chetem Bakerem, Stanem Getzem, Joe Passem, Didierem Lockwoodem, Stephane Grappelim, Tete Montogliu, Lee Konitzem, Johnem Scofieldem i kilkudziesięcioma innymi muzykami.
Album „Those Who Were” powstał w 1996 roku w gwiazdorskiej obsadzie. Na bębnach zagrał Victor Lewis, a gościem specjalnym w dwóch utworach był Johnny Griffin, choć tak naprawdę to album zupełnie unikalny, właściwie solowe nagranie kontrabasisty, który przez niemal godzinę pokazuje, że kontrabas jazzowy bez smyczka może być fantastycznym instrumentem melodycznym i że kontrabasista, jeśli chce grać melodie, nie musi sięgać po wiolonczelę. Jeśli potrzebne są wyższe rejestry – pojawia się gitara i czujny Ulf Wakenius, który wyśmienicie pasuje do kameralnej muzyki w sporej części skomponowanej specjalnie na tą płytę przez Pedersena.
Bez Pedersena nie byłoby wielu europejskich płyt Dextera Gordona i Cheta Bakera, ale przede wszystkim bez jego własnych albumów nie może obejść się żadna dobrze skomponowana kolekcja pięknego jazzu. Genialnego Johnny Griffina w dwóch utworach możecie traktować jako bonus, bez którego ten album byłby równie dobry. Potraktujcie „Those Who Were” jako wstęp do wielu innych fantastycznych nagrań Pedersena, które znajdziecie przede wszystkim w katalogu duńskiej, jego rodzimej wytwórni SteepleChase. Nie traktujcie Nielsa-Henninga Orsteda Pedersena jak przypadkowego zastępcy Raya Browna w ostatnim okresie życia Oscara Petersona. Usłyszałem coś takiego od całkiem osłuchanego fana jazzu kilka dni temu, kiedy w tajemnicy zwierzyłem się znajomemu, że szykuję album Pedersena do Kanonu Jazzu. Po wysłuchaniu „Those Who Were” zmienił zdanie.
Niels-Henning Orsted Pedersen
Those Who Were
Format: CD
Wytwórnia: Verve
/ Polygram
Data pierwszego
wydania: 1996
Numer: 731453323223
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz