Clifford Brown - Jazz Immortal Featuring Zoot Sims

Dzisiejsza płyta to dość nietypowa pozycja w katalogu nagrań Clifforda Browna. Urządziłem sobie bardzo długi wieczór z jego nagraniami. Nie po raz pierwszy i z pewnością nie ostatni. Dzisiejszy bohater jest moim ulubionym trębaczem. Właściwie wszystkie jego płyty znam na pamięć. Dlaczego więc akurat ta? Trochę z przekory omijania oczywistych pozycji w rodzaju Memorial Album, Alone Together, czy Clifford Brown And Max Roach. Trochę dlatego, że oprócz walorów ciekawostki, to miejsce nagraniowej premiery takich klasycznych kompozycji Clifforda Browna, jak Daahoud, czy Joy Spring.

Kariera Clifforda Browna w zasadzie dzieli się na dwa etapy. Pierwszy, to te wcześniejsze nagrania dla Blue Note, z których najważniejsze to Memorial Album i The Eminent J. J. Johnson vol.1. Warto zaopatrzyć się od razu w nieżle opracowane 4 płytowe wydawnictwo The Complete Blue Note & Pacific Jazz Recording, które zawiera większość z dziś prezentowanego materiału – czyli płytę w wersji jaka ukazała się krótko po śmierci muzyka w postaci utworów zebranych z poprzednio wydanych dwu płyt dziesięciocalowych z dwu sesji z różnymi basistami (Carson Smith i Shelly Mane). Późniejsza wycieczka na Zachodnie Wybrzeże to przede wszystkim okres aktywności kompozytorskiej Clifforda Browna, ale też formowania się późniejszego składu znanego jako Clifford Brown & Max Roach Quintet, którego nagrania wydawało już EmArcy. Tu warto od razu zaopatrzyć się w box Brownie – The Complete EmArcy Recordings Of Clifford Brown złożony z 9 płyt. Do kompletu dla początkujących fanów dorzuciłbym jeszcze 3 części The Complete Paris Sessions. Z takim wyposażeniem można zacząć poszukiwać różnych ciekawostek i koncertowych nagrań mistrza trąbki…

Wróćmy jednak do dzisiejszej płyty. Co doprowadziło do jej powstania? Może Clifforda Browna zwyczajnie ciągnęło do studia, albo chciał jak najszybciej wypróbować potencjał Daahoud wyczuwając, że to kompozycja jego życia? W sumie ma to znaczenie dla biografów, a nie dla słuchaczy. Faktem jest, że w ciągu dwu sesji latem 1954 roku w Los Angeles powstała dzisiejsza płyta. Clifford Brown znalazł się w grupie typowych muzyków Zachodniego Wybrzeża i jego trąbka przez chwilę złagodniała dopasowując się do modnego wówczas stylu West Coast. Na dzisiejszej płycie nie znajdziemy ostrych jak brzytwa hard bopowych fraz znanych z wcześniejszych i późniejszych nagrań. Mniej też bezpośrednich odniesień do bluesowych korzeni mistrza trąbki.

Znajdziemy tu za to starannie opracowane aranżacje Jacka Montrose, który pozostawił swój saksofon i zajął się wyłącznie aranżacjami, zwalniając miejsce dla Zoota Simsa. Znajdziemy na Jazz Immortal oprócz wspomnianych premierowych rejestracji kompozycji lidera, zaskakujące dla niego utwory – jak Gone With The Wind Allie Wrubel i Herberta Magidsona, czy Blueberry Hill – skromny przebój ery swingu nagrywany przez orkiestrę Glenna Millera i Louisa Armstronga, wciąż czekający na swoją największą chwilę w wykonaniu Fatsa Domino. To dość zadziwiający repertuar dla jednego z najbardziej ortodoksyjnie hard bopowych muzyków.

Mimo starannych i nieco ugrzecznionych aranżacji, odgrywanych dzielnie przez Zoot Simsa. Stu Williamsona i Boba Gordona, kiedy Clifford Brown gra swoje solówki trudno nie usłyszeć, że bardzo chciałby szybciej, więcej i głośniej. Tak jakby był nieco zniewolony przez producenta i wybraną konwencję realizacji płyty, zaaranżowanej przecież przez jedną ze sztandarowych postaci nieco inteligenckiego West Coastu – Jacka Montrose.

Mimo tych wszystkich przeciwności to świetna płyta, co dowodzi geniuszu lidera, który w tak skrajnie dla swojego stylu gry niekorzystnych okolicznościach potrafił się odnaleźć i zachować wiele ze swojego niepowtarzalnego tonu.

Pozostali muzycy, mimo że dzielnie wywiązują się z powierzonych im zadań, pozostają tłem dla lidera. Na wyróżnienie zasługują solówki Zoota Simsa na saksofonie tenorowym i grającego na modnym w owych czasach w okolicach Los Angeles puzonie wentylowym.

Warto poszukać reedycji dzisiejszej płyty z serii Rudy Van Gelder Edition. Ma znacznie lepszy dźwięk poprawiony przez Rudy Van Geldera w porównaniu z wersją z boxu The Complete Blue Note & Pacific Jazz Recording i zawiera jedno dodatkowe nagranie – alternatywną wersję Gone With The Wind. Ta edycja jest też jednym z nielicznych wyjątków serii, w których Rudy Van Gelder poprawiał nagrania, w których pierwotnej realizacji nie uczestniczył.

Clifford Brown
Jazz Immortal Featuring Zoot Sims
Format: CD
Wytwórnia: Pacific Jazz / EMI
Numer: 724353214227