Jan Ptaszyn Wróblewski – Studio Jazzowe Polskiego Radia 1969-78

Według statystyk ze starannie przygotowanej książeczki dołączonej do złożonej z pięciu płyt CD antologii nagrań, Studio Jazzowe Polskiego Radia nagrało łącznie 187 utworów. Wydane w końcówce 2020 roku wydawnictwo można więc spokojnie nazwać pierwszą częścią antologii, bowiem w jego skład wchodzą jedynie 62 utwory i prawdopodobnie część zawartości ostatniego dysku nie zalicza się do tej statystyki. Zatem jest potencjał, a nie mam wątpliwości, że pozostałe nagrania, jeśli się zachowały, są równie starannie przygotowane, zagrane i zarejestrowane. Więc im też należy się nowe życie.

Na odkrycie na nowo czekają też ciągle, podobno zachowane nagrania orkiestry dowodzonej przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego z udziałem gości specjalnych – wśród których byli Ewa Bem, Hank Mobley, Stu Martin, Urszula Dudziak i kilka innych znanych artystycznych osobowości. W składzie zespołu z lat siedemdziesiątych znajdziecie niemal wszystkich ważnych wtedy muzyków jazzowych z Tomaszem Stańko, Zbigniewem Seifertem, Adamem Makowiczem, Markiem Blizińskim, Wojciechem Karolakiem, Włodzimierzem Nahornym i wieloma innymi. Są też wszyscy nasi saksofoniści, którzy wtedy zaczynali lub mieli już całkiem spory własny dorobek, ale zagrać w radiowej orkiestrze u Ptaszyna, i dorobić sobie parę groszy też mieli ochotę – Zbigniew Namysłowski, Tomasz Szukalski (podobno to właśnie ze Studiem Jazzowym dokonał swoich pierwszych w życiu nagrań), Janusz Muniak, Henryk Miśkiewicz, grający wtedy jeszcze na saksofonach Nahorny i Seifert i oczywiście sam lider i organizator orkiestry – Jan Ptaszyn Wróblewski.

Studio Jazzowe Polskiego Radia nigdy nie było typowym big bandem. Mimo tego, że w ciągle zmieniającym się składzie muzycy nagrywali aranżowane utwory jazzowe i sporo muzyki użytkowej dla artystów popularnych i dla samego radia, soliści nie stronili od improwizacji. Perfekcyjnie zorganizowana i brzmiąca równie fantastycznie (biorąc pod uwagę ograniczone możliwości realizacyjne dużej orkiestry w studiach Polskiego Radia w latach siedemdziesiątych) orkiestra to coś, co fani jej nagrań znają z kilku wcześniejszych wydawnictw. Materiał na najnowszej pięciopłytowej antologii jest jednak w przeważającej większości premierowy i z punktu widzenia historii polskiego jazzu i również zwyczajnie muzycznej perfekcji wręcz sensacyjny. Zawiera bowiem całe pokłady wcześniej nieznanych partii improwizowanych Tomasza Stańko (był w stałym składzie orkiestry niemal przez cały czas jej istnienia), Zbigniewa Seiferta, wspomniany już debiut Tomasza Szukalskiego, jedne z pierwszych nagrań Jana Jarczyka i Janusza Stefańskiego.

Wnikliwie analizując materiał wybrany na 5 płyt przez samego Jana Ptaszyna Wróblewskiego Tomasz Tłuczkiewicz sporządził 5 list – kluczy według których można słuchać całości, wskazując pewne spójne logicznie i stylistycznie, choć nieco wymykające się chronologicznemu porządkowi wydawnictwa, playlisty. Całkowicie zgadzam się z jego opinią, że sensacją na skalę światową jest podsumowanie kompozytorskiej i solistycznej roli Tomasza Stańko w Studiu Jazzowym Polskiego Radia, które widać dopiero jeśli odpowiednio zestawi się jego kompozycje z pierwszych czterech płyt tego zestawu.

Piąty dysk zestawu zawiera nagrania Jana Ptaszyna Wróblewskiego z mniejszymi składami z roku 1979, 2006 i 2017. Stanowczo domagam się dalszego ciągu tego doskonałego wydawnictwa, szczególnie, że jeśli udało się policzyć istniejące nagrania Studia Jazzowego Polskiego Radia (magiczna liczba 187), to oznacza, że one istnieją. Nawet jeśli sam dyrektor Studia – Jan Ptaszyn Wróblewski uznał, że zawartość pierwszych czterech dysków wydawnictwa „Studio Jazzowe Polskiego Radia 1969-78” to najlepsze fragmenty, nie mam wątpliwości, że pozostałe nagrania też powinny się ukazać, nie podejrzewam bowiem, żeby w takim składzie, w jakim działał zespół mogło powstać cokolwiek, czego nie warto dziś wydać.

Jan Ptaszyn Wróblewski
Studio Jazzowe Polskiego Radia 1969-78
Format: 5CD
Wytwórnia: Polskie Radio
Data pierwszego wydania: 2020
Numer: 5907812248222