Wes Montgomery – The Incredible Jazz Guitar Of Wes Montgomery

W Kanonie Jazzu nie było jeszcze płyty Wesa Montgomery. To niedopatrzenie trzeba szybko naprawić. Z pewnoiścią co najmniej 3 płyty tego wybitnego gitarzysty do Kanonu trafić powinny. W jego wypadku wybór jest jednak dość prosty. Album „The Incredible Jazz Guitar Of Wes Montgomery” jest powszechnie uważany za szczytowe osiągnięcie w jego karierze, a ja się z tą opinią zgadzam.

Wes Montgomery miewał płyty słabsze, głównie wtedy, kiedy namawiano go do współpracy z dużą orkiestrą, lub jeśli producenci oczekiwali gitarowych interpretacji aktualnie popularnych melodii. Jednak „The Incredible Jazz Guitar Of Wes Montgomery” to absolutnie genialna jazzowa płyta bez słabszych momentów, mimo że zawiera repertuar, który wygląda na zbiór luźnych pomysłów podrzucanych przez uczestników sesji w studio.

Na płycie znajdziemy jazzowy klasyk – „Airegin” Sonny Rollinsa, kompozycje własne Wesa Montgomery, „In Your Own Sweet Way” – pewnie zaproponowany przez Tommy Flanagana i popularną piosenkę „Gone With The Wind”, która oprócz tytułu nie ma w zasadzie nic wspólnego ze znanym filmem. Jest też inna popularna, często grana przez jazzowych muzyków piosenka napisana dla orkiestry Tommy Dorseya – „Polka Dots And Moonbeams”. Z takiego repertuaru powstała wybitna płyta. Wydaje się wręcz niewiarygodne…

Styl gry Wesa Montgomery był unikalny i do dziś pozostaje łatwo rozpoznawalny już od pierwszych dźwięków. Właściwie zawsze, od czasu, kiedy przestał pełnić rolę gitarzysty rytmicznego w dużych orkiestrach grał bez użycia kostki, co sprawiało, że jego ton był cieplejszy i obdarzony miękkością nieosiągalną dla innych gitarzystów. Nieco później podobnie zaczął grać Pat Martino, dla którego Wes był wielkim idolem i nauczycielem. Sam Wes Montgomery to połączenie idei hard-bopu z wpływamy najwcześniejszych gwiazd jazzowej gitary – Django Reinharda i Charlie Christiana.

„Four On Six” i „West Coast Blues” to kwintesencja stylu Wesa Montgomery i kluczowe dla charakteru całej płyty utwory. Zawierają najlepsze solówki lidera i są zbudowane według klasycznego schematu  -introdukcja, temat, solówka lidera, solo fortepianu i krótkie solo perkusji. „Polka Dots And Moonbeams” i „Gone With The Wind” – to dwie ballady, zrelaksowane, pokazujące jak dobrze rozumieją się Wes Montgomery i Tommy Flanagan.

Album ukazał się w 1960 roku, powstał w styczniu, więc nieco tylko naciągając rzeczywistość można dołożyć go do dorobku najwybitniejszego w dziejach gatunku roku 1959. Tommy Flanagan znalazł się w studiu zaledwie w niespełna 6 tygodni po nagraniu „Giant Steps” z Johnem Coltrane’m.

Płyta nie osiągnęła komercyjnego sukcesu produktów w rodzaju „California Dreaming”, „Down Here On The Ground”, czy największego hitu gitarzysty – płyty „A Day In The Life” wydanych w drugiej połowie lat sześćdziesiątych. Tak przy okazji – jeśli myślicie, że granie „A Day In The Life” na gitarze wymyślił Jeff Beck, to jesteście w błędzie, sięgnijcie po album Wesa Montgomery z 1967 roku. To jednak zupełnie inna muzyka.

Jeśli macie ochotę na jazzowego Wesa Montgomery – „The Incredible Jazz Guitar Of Wes Montgomery” jest pozycją absolutnie obowiązkową, podobnie jak jego wspólne nagrania z Jimmy Smithem – „Jimmy & Wes: The Dynamic Duo”.

Wes Montgomery

The Incredible Jazz Guitar Of Wes Montgomery

Format: CD

Wytwórnia: Riverside / Fantasy / OJC

Numer: 090204649921