Lars Danielsson - Liberetto III

Druga część cyklu „Liberetto” była naszą płytą tygodnia niemal równo 3 lata temu, na przełomie listopada i grudnia 2014 roku. Do dziś nie udało mi się uzupełnić moich zbiorów o część pierwszą, lista płyt, które należałoby koniecznie i najlepiej jutro kupić jest tak długa, że w zasadzie nie da się nadrobić straconego czasu. To nie tylko kwestia budżetu, ale również czasu, który warto poświęcić na muzykę, na która wyda się pieniądze. Kupowanie płyt bez słuchania, aczkolwiek wspomaga muzyków, z pewnością nie jest ty, co mają na myśli nagrywając swoje kolejne albumy. Przynajmniej w przewarzającej większości.

Trzeci odcinek cyklu przynosi dość istotną dla brzmienia zmianę. Miejsce egzotycznego Tigrana Hamasyana na klawiaturą fortepianu zajął równie egzotyczny z punktu widzenia skandynawskiej stylistyki lidera, pochodzący z Martyniki Gregory Privat.

Lars Danielsson jest wyśmienitym kompozytorem i liderem, a dopiero potem kontrabasistą sięgającym od czasu do czasu po wiolonczelę i grywającym (również na „Liberetto III” na fortepianie). Mimo przynależności do drużyny ACT Music, co oznacza „europejskość” muzycznych przekonań, jest jednym z tych jej członków, którzy tworzą muzykę zdecydowanie większego formatu, niż skandynawski, czy nawet europejski nowoczesny jazz.

Muzyka Larsa Danielssona pełna jest przeróżnych kolorów, niezbyt dosłownych, ale jednak czytelnych dla uważnego słuchacza cytatów i inspiracji. Jej ilustracyjny, niemal malarski charakter tworzy niezwykle intrygujący, wciągający i zagadkowy świat skłaniający do spędzania kolejnych wieczorów w towarzystwie autorskich produkcji szwedzkiego kontrabasisty.

Współpraca lidera z Magnusem Ostromem, a także upływ czasu spowodowały, że tego drugiego nikt już chyba nie nazywa perkusistą e.s.t. Ostrom stał się jednym z najlepszych jazzowych perkusistów pokolenia może już nie najmłodszego, ale z pewnością ciągle mającego więcej przed sobą, niż w katalogu płyt już słuchaczom przedstawionych.

Dźwięki trąbki Arve Henriksen i Mathiasa Eicka przypominają momentami nagrania Tomasza Stańki z końca lat dziewięćdziesiątych. Niezwykle zagadkowa kompozycja „Mr Miller” z marszową perkusją daleko w tle, wspomnianą trąbką Mathiasa Eicka i gościnnym występem Dominica Millera po dopisaniu angielskich słów mogłaby znaleźć się na najlepszych płytach Stinga, albo posłużyć za ilustrację dźwiękową do sceny sennych marzeń niejednego filmowego bohatera.

Większość melodii pisanych przez Larsa Danielssona pozostaje na dłużej w pamięci, co zwykle oznacza możliwość wyprodukowania światowego przeboju, jednak nie są to banalne popowe melodie, lecz wysmakowane, osadzone głęboko w europejskiej tradycji muzycznej, doskonale napisane kompozycje. Może to i lepiej, że nikt nie robi z nich wielkich przebojów.

Tytuły kompozycji czasem sugerują źródła muzycznych inspiracji („Taksim By Night”, „Sonata In Spain”, czy „Lviv”), jednak nawet bez tych sugestii zabawa w „gdzieś już to słyszałem” jest w przypadku każdego albumu Larsa Danielssona niezwykle intrygująca. Ani przez chwilę nie mam wrażenia, że autor z czegoś pożyczył sobie za dużo, to zawsze niezwykle twórcze, zagadkowe i subtelne przetworzenie motywów z wielu różnych kultur i krain.

Lars Danielsson

Liberetto III

Format: CD

Wytwórnia: ACT Music

Numer: ACT 9840-2