Joan Baez – Whistle Down The Wind

Na najnowszy album Joan Baez musieliśmy czekać aż 10 lat. Myślę, że nie ryzykuję zbyt wiele, twierdząc, że dla 77 letniej artystki album i gigantyczna, trwająca niemal 2 lata trasa koncertowa jest pożegnaniem z fanami na całym świecie. Z pewnością, jeśli nie zdążycie zobaczyć na żywo Joan Baez w ciągu najbliższego roku, to później możecie już liczyć tylko na jakieś okazjonalne występy w Kaliforni, gdzie od lat Joan Baez mieszka.

Jej nieprzeciętny, irracjonalnie wręcz prawdziwy głos i olbrzymi dorobek artystyczny zawsze był skupiony na tekstach piosenek, podobnie jest tym razem. Doskonała realizacja, za którą należą się podziękowania Joe Henry’emu, pozwoliła po raz kolejny na przedstawienie zestawu zadziwiająco trafnie wybranych utworów, których przesłanie jest uniwersalne i ponadczasowe – chcemy lepszego świata.  Joe Henry staje się specjalistą od produkcji pożegnalnych albumów – wyprodukował ostatnie płyty w dyskografiach takich artystów, jak Allen Toussaint, czy Solomon Burke. To może być jedynie zbieg okoliczności, ale takie przypadki zdarzają się niezbyt często.

Joan Baez zawsze starała się unikać bezpośredniego nawiązania do bieżących wydarzeń politycznych, nigdy nie ukrywała swoich poglądów, jednak jej nagrania pozostają aktualne nawet wtedy, kiedy nie skojarzymy daty ich powstania z tym, kto wtedy był prezydentem Stanów Zjednoczonych. Stosunkowo nowe utwory, niemal wszystkie wydane już wcześniej przez autorów, skupiają się na tematyce wojny i śmierci. Ich uniwersalność jest niezaprzeczalna, jednak wnikliwi obserwatorzy zauważą, że kluczowym momentem albumu jest tekst piosenki „The Presidend Sang Amazing Grace” – utworu napisanego przez Zoe Mulford, w Europie niemal nieznaną folkową piosenkarkę, dla której inspiracją było jedno z najbardziej emocjonalnych przemówień Baracka Obamy, które pamiętają wszyscy Amerykanie. Obama w czasie mowy żałobnej na pogrzebie ofiar strzelaniny w Charleston, kiedy to biały morderca zastrzelił 9 czarnoskórych osób w czasie modlitwy w kościele przypomniał wszystkim o ponadczasowych wartościach i zaśpiewał z mównicy „Amazing Grace”. Nie wdając się w szczegóły tej historii, każdemu narodowi warto życzyć prezydenta, który potrafi skupić się na czymś więcej, niż lokalnych gierkach i animozjach pomiędzy zwalczającymi się partiami.

„The President Sang Amazing Grace” nie jest pierwszym tekstem śpiewanym przez Joan Baez, który odnosi się do ciągle wydarzających się w Stanach Zjednoczonych ataków szaleńców wyposażonych w broń palną. Przygoda z najnowszą płytą Joan Baez przypomniała mi o prehistorycznym już niemal albumie „Joan Baez 5” i piosence „Birmingham Sunday”. Tego rodzaju skojarzeń jest więcej, ale to tylko dowód, że to właśnie Joan Baez już na zawsze pozostanie jedną z najważniejszych postaci zajmujących się opowiadaniem ważnych historii z gitarą w ręku. Joan Baez nie wymyśliła protest-songów, ale to ona sprawiła, że o ważnych aktualnie sprawach zaczął śpiewać Bob Dylan i wielu innych artystów.

Kolejnym ważnym momentem albumu jest z pewnością nietypowy dla repertuaru Joan Baez, wybierającej raczej folkowe kompozycje, skomponowany przez Anohni – kiedyś lidera zespołu Anthony And The Johnsons utwór „Another World”, będący ekologicznym wołaniem o ratunek dla świata. Może być jednak interpretowany również jako pożegnanie ze śniegiem morzem i doczesnym światem przez Joan Baez.

Trochę szkoda, że prawdopodobnie „Whistle Down The Wind” jest ostatnim albumem Joan Baez, ale jeśli tak w istocie będzie, to Joan Baez za kolejne 50 lat będzie jednym z najważniejszych przykładów tego, jak ze sceną trzeba się pożegnać, a jej album, niezależnie od zmieniających się muzycznych trendów pozostanie na zawsze aktualny. W zupełnie niespodziewany, zapowiedziany jedynie jedną publikacją na facebooku artystki sposób dostaliśmy w prezencie niezwykłą płytę.

Joan Baez

Whistle Down The Wind

Format: CD

Wytwórnia: Proper Records

Numer: 805520031462