22 września 2012

Aga Kiepuszewska – Silence


„Silence” to płytowy debiut Agi Kiepuszewskiej. Debiut intrygujący, choć z pewnością nie jest to jeszcze dzieło kompletne. Ale jak na debiut, wyszło całkiem nieźle. Tym bardziej, że to debiut artystki nie tylko w roli wokalistki, ale również autorki części materiału, zarówno słów, jak i muzyki.

„Silence” to płyta obiecująca, choć dla mnie dość nierówna i w swej nierówności zaskakująca. Bardziej bowiem podobają mi się utwory zaśpiewane po angielsku, niż po polsku. To w przypadku polskich wokalistek nie zdarza się często, bowiem zdecydowanie łatwiej kształtuje się barwę i wyraża emocje w języku ojczystym.

Brzmienie głosu Agi Kiepuszewskiej w utworach śpiewanych po polsku przypomina mi nieco Ewę Bem sprzed lat. W utworach śpiewanych po angielsku moim pierwszym skojarzeniem była Anja Garbarek, ale nie pytajcie dlaczego, bowiem wszelkie próby przelania tego skojarzenia na jakieś wyszukane przymiotniki spełzły na niczym. Nie mam pojęcia dlaczego tak jest, ale to skojarzenie, które się w mojej głowie pojawiło i tyle…

Wokalistce towarzyszy całkiem niezły zespół w składzie: Nikola Kołodziejczyk – fortepian i efekty elektroniczne, Maciej Szczyciński – kontrabas i oud oraz Robert Rasz – perkusja. Wśród tych muzyków na zdecydowane wyróżnienie, przynajmniej u mnie zasłużył sobie Michał Kołodziejczyk, który ze swojej roli pianisty towarzyszącego wokalistce wywiązał się znakomicie, a dodatkowo wypadł przekonywująco w obszernej kodzie zamykającej najdłuższy na płycie utwór „Wiara Nadzieja Miłość”, prawdopodobnie przedłużony właśnie dla zmieszczenia tego rozbudowanego zakończenia.

Efekty elektroniczne pojawiają się na płycie jedynie w kilku miejscach, szczególnie słyszalne są w najbardziej przebojowym na płycie utworze „Walk Along The Sky”. To właśnie ten utwór wybrałbym do roli albumowego singla numer jeden.

„Silence” to jest utwór zaśpiewany z klasyczną jazzową sekcją, nie sugerujcie się owymi efektami elektronicznymi. Zostały one użyte z sensem i w niewielkim wymiarze, będąc raczej przyprawą, a nie główną myślą przewodnią muzycznego klimatu płyty.

Ów klimat właśnie jest zasadniczo trudny do określenia w związku ze sporą różnorodnością środków wyrazu. Mamy więc klasyczne jazzowe śpiewanie, całkiem rasowy swing – choćby w utworze „Na klucz”, próbki jazzowej wokalnej improwizacji w utworze „Maki” i melorecytacje jakże ostatnio modnych wśród jazzowych wokalistek tekstów Czesława Miłosza… Gdybym miał wybrać – wolałbym dostać całą płytę w klimacie „Walk Along The Sky”, albo lekko zaśpiewanej kompozycji otwierającej płytę – „In Your Eyes”.

Debiutantom wolno jednak poszukiwać i eksperymentować. „Silence” to spory kawałek rzetelnie zaśpiewanej i zagranej jazzowej piosenki dla wszystkich. Do paru utworów z niego pewnie jeszcze kiedyś wrócę. Jako całość jest całkiem niezłym debiutem, choć trzeba przyznać, że konkurencja wśród jazzowych wokalistek jest bardzo mocna, więc następny album musi być lepszy.

Produkcję albumu wsparły władze Słupska, w którym spędziłem sporą część swojego życia, choć to było dawno temu. Stali czytelnicy wiedzą, że mam szczególny sentyment do wokalistek z tego miasta… W każdym razie na koncert Agi Kiepuszewskiej i jej zespołu chętnie wybrałbym się, gdyby grała gdzieś w okolicy, a jej debiutancką płytę – „Silence” na pewno zachowam w pamięci, poza tym pewnie ukazała się w niezbyt dużym nakładzie, więc kiedy talent artystki rozwinie się i będzie miała na swoim koncie więcej jeszcze ciekawszych nagrań, będę miał kolejną cenną płytę w kolekcji.

Aga Kiepuszewska
Silence
Format: CD
Wytwórnia: Polskie Radio
Numer: 5907812245191

3 komentarze:

Aga pisze...

Panie Rafale, dziękujemy za ciekawą recenzję :)
nie omieszkam zaprosić Pana na koncert! Pozdrawiam! Aga
PS pianista Kołodzieczyk ma na imię Nikola :)

Aga pisze...

bardzo dziękujemy za ciekawe spojrzenie na "Silence"
PS pianista Kołodziejczyk to Nikola - nie Michał :)

Rafal Garszczynski pisze...

Za błąd w imieniu przepraszam, oczywiście juz poprawiłem...

Pozdrawiam,

RG