Zespół
prowadzony przez Carstena Dahla można spokojnie nazwać duńską supergrupą
średniego pokolenia tamtejszych jazzmanów. Sam lider (rocznik 1967) rozpoczął
budowanie swojej obszernej dyskografii w początkach ostatniej dekady XX wieku
od występów w duńskich składach wybitnego perkusisty Eda Thigpena, który wiele
lat mieszkał w Kopenhadze, jeśli nie występował akurat z Oscarem Petersonem.
Trudno wyobrazić sobie wiele równie dobrych początków kariery. Szybko jednak
okazało się, że rolą zdolnego duńskiego perkusisty, ucznia samego Thigpena
będzie nie tylko wspieranie jazzowych weteranów, ale także komponowanie i
tworzenie własnych składów. Dahl porzucił perkusję i rozpoczął własną karierę
jako pianista. W końcówce XX wieku pojawił się na krótko w zespole swojego
nauczyciela – Eda Thigpena, w którym grał również wtedy Joe Lovano.
Carsten Dahl
jest muzykiem niezwykle aktywnym, jego fortepian usłyszycie na niemal dwustu
albumach, niekoniecznie jazzowych, w większości nagranych w Danii, choć wczesnych
nagrań własnych zespołów Dahla zafascynowanego amerykańskim hardbopem musicie
szukać w Japonii w katalogu Marshmallow Records, wytwórni znanej z wydawania
rzadkich nagrań amerykańskich klasyków i kilku skandynawskich muzyków.
Pozostali
członkowie zespołu – Nils Bo Davidsen i Stefan Pasborg są równie znani i mogą
pochwalić się fantastycznymi muzycznymi osiągnięciami, w tym związkami z naszą
rodzimą sceną muzyczną. Stefan Pasborg jak sam kiedyś powiedział, grywał z
Tomaszem Stańko, choć ja nie przypominam sobie takiego zespołu. Z całą
pewnością jednak wspiera muzycznie polską wokalistkę – Anię Rybacką, wspólnie
wydali album „Voice ‘N’ Drums” w słowackiej wytwórni Hevhetia. Również Nils Bo
Davidsen – basista zespołu związany bywa z polską sceną jazzową. Uczestniczył w
nagraniu albumu Artura Tuźnika „Artur Tuźnik Trio”, nagrał też co najmniej dwa
albumy wspólnie z mieszkającym chyba na stałe w Danii polskim trębaczem
Tomaszem Dąbrowskim.
Razem muzycy
tworzą zespół firmowany przez Dahla, klasyczne jazzowe trio z fortepianem w
roli głównej, łączący repertuar dla tego formatu wręcz klasyczny z kompozycjami
własnymi. Lider nie kryje swoich fascynacji. Do jego idoli należą najwięksi
artyści fortepianu – Bill Evans, Keith Jarrett i Glen Gould. Warto sięgnąć po
solowe albumy Dahla, zawierające całkowicie improwizowaną muzykę na wzór
najsłynniejszych nagrań solowych Jarretta i jego własne interpretacje Wariacji
Goldbergowskich Jana Sebastiana Bacha. Dahl zawsze szuka własnego, oryginalnego
stylu. Grając Bacha trudno uciec od inspiracji najlepszymi wykonaniami Goulda.
Być może dlatego Dahl nagrał swoją wersję preparując brzmienie fortepianu,
uciekając w oryginalny sposób od kanonu grania tych kompozycji.
W trio Dahl
szuka energii w znanych jazzowych standardach, ucieka od banału zagrania
pięknych melodii. Niełatwo jest zmierzyć się z takimi melodiami, jak „All The
Things You Are”, „Blue In Green”, czy „Autumn Leaves” i zaproponować nowe
spojrzenie na te kompozycje bez użycia jakiś oryginalnych instrumentów, pozostając
jednocześnie blisko oryginalnych aranżacji. Ta sztuka udaje się muzykom tria
działającego pod oczywistą (dlaczego nikt wcześniej na to nie wpadł) nazwą
Trinity. W jego wykonaniu znane melodie pozostają rozpoznawalne, choć są nieco
trudniejsze od znanych wszystkim fanom jazzu oryginałów. Słyszałem wielu
muzyków, którzy opierają swój repertuar na znanych kompozycjach, niewielu
jednak jest takich, którzy mają na ich temat coś nowego i ciekawego do
powiedzenia. Do nich należy bez wątpienia jeden z najciekawszych europejskich
pianistów, który na fortepianie zaczął grać nieco przypadkiem i to dopiero w
wieku 18 lat - Carsten Dahl.
Carsten Dahl
Trinity
Painting Music
Format: CD
Wytwórnia: ACT
Music
Numer: ACT 9891-2
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz