Producenci kompilacji Fatsa Navarro i Tadda Damerona z okresu pracy ich obu dla Blue Note i Capitol co prawda formalnie są zgodni z tytułem, jednak warto zauważyć, że nie we wszystkich nagraniach usłyszymy obu muzyków. Dwupłytowe zestawienie zawiera kilka sesji, w których uczestniczyli obaj muzycy i sporo takich, w których udział wziął jedynie Fats Navarro. Na pierwszej płycie umieszczone są również wspólne nagrania Tadda Damerona i Milesa Davisa z 1949 roku, które fani Davisa znajdą na wielu innych składankach z tego okresu, kiedy co prawda wynaleziono już płytę długogrającą, ale wydawanie na takim nośniku jazzu nie było powszechne.
Dla mnie ta doskonale udokumentowana kolekcja, mimo odrobiny niekonsekwencji w nazewnictwie, jest przede wszystkim doskonałym wyborem nagrań Fatsa Navarro. Nie tylko dlatego, że muzyki Tadda Damerona można sporo odnaleźć na innych wydawnictwach obu wytwórni z tego okresu, ale również dlatego, że oprócz kilku nagrań Milesa Davisa, gra na trąbce we wszystkich utworach, a jeśli nie towarzyszy mu na fortepianie Tadd Dameron, to jego miejsce zajmuje równie dobry, a może nawet w tym okresie ciekawszy pianista – Bud Powell.
Dlatego właśnie to wydawnictwo wybrałem jako najciekawiej i najobszerniej prezentujące dorobek nagraniowy Fatsa Navarro. Doskonale rozwijającą się karierę tego nowocześnie grającego trębacza, jednego z pionierów (obok Dizzy Gillespiego) bebopu przerwała tragiczna i niespodziewana śmierć w 1950 roku w wieku 26 lat. Przyczyną była gruźlica i konsekwencje nadużycia heroiny.
Sporą część dojrzałych nagrań muzyka, który po raz pierwszy pojawił się w studio w 1943 roku znajdziecie właśnie na składance „The Complete Blue Note And Capitol Recordings”. Kilka sesji nagraniowych i przeróżne składy dzieli okres niespełna 2 lat, a wielu muzyków, którzy pojawili się w studio, żeby zagrać z Dameronem i Navarro później dołączyło do grona największych sław światowego jazzu. Wszyscy byli wtedy na początku swojej twórczej drogi. Niektórzy z uczestników tamtych sesji z 1947 i 1949 roku pozostają do dziś aktywnymi muzykami. Dla Sonny Rollinsa to były jedne z pierwszych sesji, w jakich wziął udział. Nieco więcej doświadczenia miał ciągle oficjalnie aktywny Roy Haynes, który miał już za sobą współpracę z Lesterem Youngiem i Charlie Parkerem.
W studio pojawili się też inni, wkrótce najważniejsi bohaterowie jazzowego świata – Howard McGhee, Dexter Gordon, Kenny Clarke, Milt Jackson i wspomniany już Bud Powell. Sam Fats Navarro miał za sobą już wtedy wspólne granie z Charlie Parkerem, którego poznał po przeprowadzce z rodzinnych stron (Floryda) do Nowego Jorku. Już wtedy, w 1946 roku był uzależniony od heroiny. Prawdopodobnie dlatego nie znalazł miejsca w zespole Parkera, w którym będąc szeregowym muzykiem nie mógł zarobić wystarczającej ilości pieniędzy na coraz droższy nałóg. Krótko grał też między innymi w orkiestrach Benny Goodmana i Lionela Hamptona.
Pierwsze nagrania Fatsa Navarro datowane są na 1943 rok i zostały dokonane, kiedy współpracował z Andy Kirkiem. Dziś na wielu kompilacjach możecie znaleźć również jego nagrania z orkiestrą Billy Eckstine’a i zespołem Colemana Hawkinsa. W zespole Eckstine’a zastąpił za pulpitem pierwszego trębacza Dizzy Gillespiego. Wnikliwi kolekcjonerzy znajdą też nazwisko Fatsa Navarro na kilku nagraniach Charlie Parkera. Jednak materiał z sesji organizowanych przez Blue Note i Capitol zebrany na płytach „The Complete Blue Note And Capitol Recordings” prezentuje trębacza w roli lidera i kompozytora kilku ciekawych tematów. Jego talent doceniał między innymi wielki Clifford Brown, który uważał Fatsa Navarro za pioniera nowoczesnej bebopowej improwizacji na trąbce. Nat Adderley powiedział kiedyś, że coś magicznego musi być w wodach otaczających Florydę, która wyprodukowała tak wielu doskonałych jazzowych trębaczy. Adderley wymienił Blue Mitchella, Idreesa Suliemana i Fatsa Navarro, skromnie nie przypominając dziennikarzowi, że sam pochodzi z Florydy. To oczywiście najprawdopodobniej zbieg okoliczności, ale dość osobliwy.
Osobiście uważam obie wersje wspólnej kompozycji Fatsa Navarro i Howarda McGhee „Double Talk” za jedne z najważniejszych i muzycznie najciekawszych nagrań całego bebopu. Nigdy wcześniej i później nie nagrano tak doskonałej rozmowy dwu trąbek. Dlatego od którejś z wersji tego utworu rozpocznę każdą z audycji Kanon Jazzu poświęconej Fatsowi Navarro.
Fats Navarro With Tadd Dameron
The Complete Blue Note And Capitol Recordings
Format: 2CD
Wytwórnia: Blue Note / Capitol
Numer: 724383337323
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz