Kurt Weill
skomponował melodię do tekstu Bertolta Brechta, a piosenka „Mack The Knife”, a
raczej wtedy jeszcze „Die Moritat von Mackie Messer” stała się częścią
muzycznego przedstawienia „Die Dreigroschenoper” – czyli „Opery za Trzy Grosze”
w 1928 roku. Cieszące się sporym powodzeniem przedstawienie w 1933 roku po raz
pierwszy trafiło na deski amerykańskich teatrów. Autorami pierwszego
angielskiego tekstu „Mack The Knife” są Gifford Cochran i Jerrold Krimsky. Dziś
jednak teksty z 1933 roku są znane raczej tylko historykom, bowiem w 1933 roku
przedstawienie nie odniosło sukcesu w USA. Za to w latach pięćdziesiątych
kolejna adaptacja, z tekstami Marca Blitzsteina było sporym sukcesem, choć nie
dostało się do żadnego z głównych teatrów na Broadwayu. Producenci zdołali
jednak zainteresować piosenką „Mack The Knife” Louisa Armstronga i później
Bobby Darrina, to z tymi wykonawcami w końcówce lat pięćdziesiątych należy
związać początki kariery kompozycji Kurta Weilla. W tekście Blitzsteina pojawia
się nazwisko wdowy po Kurcie Weillu – Lotte Lenyi, która grała zarówno w
pierwszej wersji przedstawienia w Niemczech w 1928 roku, jak i w tej
amerykańskiej w 1954 i podobno sama dodała swoje nazwisko do tekstu w czasie
sesji nagraniowej Louisa Armstronga (album „Satchmo The Great” z 1957 roku).
W krótkiej prezentacji
nie da się nawet wymienić wszystkich istotnych i muzycznie ciekawych
interpretacji melodii „Mack The Knife”. Kompozycję Kurta Weilla nagrywali
muzycy z kręgu popularnej piosenki – Bobby Darrin, Tony Bennett, Bing Crosby i
Frank Sinatra, rock and rolla – Bill Haley, folku – Dave Van Ronk, rocka – Nick
Cave, Sting, a wcześniej The Doors i i wielu innych. Jazzowe wczesne wykonania
należą do Sonny Rollinsa („Saxophone Colossus”), Les Paula, Wayne’a Shortera,
Lou Donaldsona i Jimmy Smitha. „Mack The Knife” pojawia się na jazzowych
scenach do dziś.
Całe
przedstawienie dorobiło się tłumaczeń na wiele języków i wystawiane jest przez
teatry muzyczne na całym świecie, w tym w Polsce (w ostatnich latach Operetka
Wrocławska, Teatr Polski w Szczecinie, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi, Teatr
Polski w Poznaniu i wiele innych) Autorem jednego z wczesnych polskich
tłumaczeń jest Władysław Broniewski, a pierwszą polską adaptację reżyserował
Leon Schiller w 1929 roku – rok po niemieckiej premierze, na deskach Teatru
Polskiego w Warszawie.
Wybranie trzech
najciekawszych nagrań „Mack The Knife” jest niemożliwe. Z pewnością trzeba
przypomnieć nagranie Elli Fitzgerald z 1960 roku z koncertu w Berlinie, które
zapewniło jej jedną z 13 nagród Grammy, które otrzymała w swojej karierze. W
trudnej i mocno obsadzonej konkurencji instrumentalnej zostawiam na półce na
inna okazję „Saxophone Colossus” Sonny Rollinsa, album „Introducing Wayne Shorter”
i „The Time Is Right” Loud Donaldsona. Stawiam na trio Jimmy Giuffre, Jim Hall
i Ray Brown z fantastycznego albumu „The Easy Way” saksofonisty Jimmy’ego
Giuffre. Dodatkowo, żeby pokazać, że „Mack The Knife”, mimo, że powstała w
Niemczech w czasach, kiedy Hitler szykował się do przejęcia władzy, może
swingować i brzmieć bardzo współcześnie, mimo że niedługo skończy 100 lat. Tą
nowoczesną wersję zagra Kenny Garrett w towarzystwie Mulgrew Millera, Charnetta
Moffetta i Tony Reedusa. To nagranie pochodzi z jednego z najwcześniejszych
albumów Garreta – „African Exchange Student”.
Utwór: Mack The Knife
Album: Mack The Knife: The Complete Ella In Berlin
Wykonawca: Ella Fitzgerald
Wytwórnia: Verve / Universal
Rok: 1960
Numer: 602498840207
Skład: Ella Fitzgerald – voc, Paul Smith – p, Jim Hall – g, Wilfred
Middlebrooks – b, Gus Johnson – dr.
Więcej o tej płycie przeczytacie tutaj: Ella Fitzgerald - Mack The Knife: The Complete Ella Fitzgerald In Berlin
Utwór: Mack The Knife
Album: The Easy Way
Wykonawca: Jimmy
Giuffre
Wytwórnia:
Verve / UMG
Rok: 1959
Numer: 044006550824
Skład: Jimmy Giuffre – sax, cl, Jim Hall – g, Ray Brown – b.
Utwór: Mack The Knife
Album: African Exchange Student
Wykonawca: Kenny
Garrett
Wytwórnia:
Atlantic / WEA
Rok: 1990
Numer: 075678215629
Skład: Kenny Garrett – as, Mulgrew Miller – p, Charnett Moffett – b, Tony Reedus
– dr.
Więcej o tej płycie przeczytacie tutaj: Kenny Garrett - African Exchange Student
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz