Powracamy do przedwakacyjnej
formuły. Kiedyś to był zwyczajny powrót po wakacjach, a teraz, jak z wieloma
innymi rzeczami musi być jakoś tak bardziej wyszukanie. W związku z tym od dziś
w Simple Songs Encyklopedii Standardów Jazzowych sezon drugi…
Na dobry początek nieco dziś
zapomniana kompozycja Raya Noble – „Cherokee”. Pierwotny tytuł tej napisanej w
1938 roku kompozycji, to „Cherokee (Indian Love Song”. W świecie jazzu to
jednak zwyczajnie „Cherokee”. Wśród setek wartościowych nagrań zdecydowanie
widoczna jest tendencja spadkowa, niewiele jest tych najnowszych. Niewiele jest
też wykonań z tekstem, choć tekst „Cherokee” ma od samego początku.
Drugie życie tej kompozycji dał w
latach czterdziestych Charlie Parker, grywając na bazie „Cherokee” swoje
solówki w utworze, który jest przeróbką kompozycji Raya Noble – „Koko”.
Zacznijmy od czegoś współczesnego,
choć bez wątpienia stylizowanego na nieco starsze. To będzie fragment ścieżki
filmowej. Nagranie pochodzi z dodatkowej płyty, wydanej jako druga część
ścieżki dźwiękowej. Nie mam więc pewności, czy w całości ten utwór można
usłyszeć w filmie, bowiem widziałem go bardzo dawno. Skład jest wybitny, choć
biorąc pod uwagę służebną rolę muzyki w filmie, nie wszyscy muzycy mają szansę
wykazać się w każdym utworze. Tak więc w mniej lub bardziej znaczących rolach
usłyszymy za chwilę między innymi Nicholasa Paytona – trąbka, Jamesa Cartera –
saksofon tenorowy, Marka Whitfielda – gitara, Geri Allen – fortepian i Victora
Lewisa – perkusja.
* Kansas City Band – Cherokee - KC
After Dark, More Music From Robert Altman's Kansas City
Jak już wspominałem, „Cherokee” ma
również tekst. Takich nagrań jest jednak zdecydowanie mniej. Jednej z
pierwszych rejestracji wokalnych dokonała Peggy Lee. Tego nagrania niestety nie
udało mi się odnaleźć w mojej płytotece. Tak więc dziś posłuchamy czegoś
zdecydowanie nowszego – nagrania Dianne Reeves z płyty „The Great Encounter”.
Wokalistce towarzyszy zespół w składzie: Bobby Watson (saksofon altowy), Kenny
Barron (fortepian), Rodney Whitaker (kontrabas) i Herlin Riley (perkusja).
Nagrania dokonano w 1996 roku.
* Dianne Reeves – Cherokee – The Great Encounter
Teraz jedna z moich najbardziej
ulubionych wersji „Cherokee”. Choć w dużej części to standard saksofonowy,
głównie za sprawą Charlie Parkera i „Koko” (o tym za chwilę), ale moim
ulubionym „Cherokee” jest wersja z trąbką w roli głównej. To trąbka nie byle jaka.
To sam mistrz Clifford Brown. Mam do niego
słabość. Stali słuchacze o tym wiedzą. A jego nagrania z Maxem Roachem należą
do najlepszych. „Cherokee” zagrali na płycie „A Study In Brown” wspólnie z Haroldem
Landem (saksofon tenorowy), Richie Powellem (fortepian), George’m Morrow’em
(kontrabas).
* Clifford Brown And Max Roach –
Cherokee – A Study In Brown
Standard, jak to standard,
powinien być uniwersalny, czyli dawać solidną podstawę do improwizacji w
różnych muzycznych konwencjach i na różnych instrumentach. „Cherokee”
niewątpliwie taką uniwersalność posiada. Wyszukałem na dziś dwie dość
oryginalne wersje. Jedną dość starą, z 1954 roku i drugą nieco nowszą. Tą
starszą jest solowe nagranie fortepianowe. Mistrzem grania solo na fortepianie
standardowych melodii był w owym czasie Art Tatum. Nagranie pochodzi ze zbioru
wydanego przez Pablo w postaci 7 płyt CD – „The Complete Pablo Solo
Masterpieces”. Właściwie z tego boxu mógłbym zrobić program kolejnych 20, może
30 audycji, dobierając jedynie jakieś inne wykonania do kolejnych kompozycji
granych przez Arta Tatuma. Art Tatum to wielki mistrz…
* Art Tatum – Cherokee – The Complete Pablo Solo Masterpieces (Disc 5)
A teraz bardzo nietypowe wykonanie
„Cherokee”. Na gitarze basowej zagra Victor Wooten. Jak zwykle w towarzystwie
rodziny oraz paru przyjaciół. W tym Jamesa Genusa na basie akustycznym, Jeffa
Coffina z zespołu The Flecktones na saksofonie tenorowym. Pomysł na solówkę i
zatrudnienie dodatkowego basisty, który będzie trzymał w ryzach rytm, kiedy
lider improwizuje jest całkiem ciekawy…
* Victor Wooten – Cherokee – What
Did He Say?
Kącik
polski… Nie było łatwo. „Cherokee” to
standard, który nagrywany był setki razy, jednak w ostatnich latach pojawia się
jakby nieco rzadziej. Może jest trochę zapomniany, albo nieco staromodny. Na
chwilę usłyszycie jednak wyśmienite i całkiem współczesne wykonanie. W rolach
głównych na fortepianie Kuba Stankiewicz, a na saksofonach Henryk Miśkiewicz.
Przy okazji tego drugiego, warto przypomnieć, że już za kilka dni ukaże się
wyśmienity, trzeci już album projektu Full Drive, również koncertowy i jak
zwykle nagrany w Łomiankach. Płyty jeszcze w rękach nie miałem, ale jestem
pewien, że album będzie wyśmienity, bo byłem na jednym z dwu koncertów, na
których nagrywano „Full Drive 3”. Dziś jednak słuchamy „Cherokee”. Oprócz
wspomnianych muzyków, zagrają również Adam Cegielski (kontrabas) i Cezary
Konrad (perkusja).
* Kuba Stankiewicz Quartet
– Cherokee – Northern Song
Za Wyntonem Marsalisem w ogólności
nie przepadam. Ale sporo wtórnego i niezbyt ciekawego muzycznie materiału można
mu wybaczyć, jeśli posłucha się koncertów z Village Vanguard. To nagrania
wyśmienite, wydane w formie 7 płytowego boxu, który często do studia
przynosiłem, jednak zawsze jakoś się Wynton w audycji nie mieścił. Dziś się
zmieści z wyśmienitym nagraniem „Cherokee”.
* Wynton Marsalis Septet – Cherokee
– Live At The Village Vanguard: Monday Night (Disc 1)
Na koniec wspomniana już „wariacja”
Charlie Parkera na temat „Cherokee”, czyli „Koko”, w wykonaniu samego Charlie
Parkera w wersji uwspółcześnionej do filmu „Bird”. Owo ówspółcześnienie
polegało na wyodrębnieniu przy pomocy współczesnych technik studyjnych
saksofonu z oryginalnych nagrań z lat czterdziestych, dostępnych często jedynie
w postaci monofonicznych płyt audio i dograniu do nich, dla potrzeb ścieżki
dźwiękowej filmu wszystkich pozostałych instrumentów. Później wystarczyło
jedynie nauczyć Foresta Whitakera udawać grę na saksofonie. Film wyśmienity,
muzyka również… A Charlie Parkerowi wirtualnie towarzyszą muzycy, którzy
urodzili się już po jego śmierci (przynajmniej niektórzy). Zagrają: Charles
McPherson – saksofon altowy, Jon Faddis – trąbka, Walter Davis Jr. – fortepian,
Ron Carter – kontrabas, John Guerin – perkusja no i oczywiście Charlie Parker –
saksofon altowy…
* Charlie Parker – Koko – Bird:
Original Motion Picture Soundtrack
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz