Album jest z
pewnością inspirowany twórczym dorobkiem Wayne Shortera, czego zresztą sami
artyści wcale nie ukrywają. Gdyby ktoś miał wątpliwości, to wśród oryginalnego
materiału znaleźć można dwie kompozycje Shortera – jeden z klasyków „Juju” i
nieco mniej znany utwór „Fee Fi Fo Fum” umieszczony pierwotnie przez Shortera
na płycie „Speak No Evil”. Obecność tych utworów nie jest przypadkowa.
„Scandal” to
klasyczny w be-bopowym okresie kwintet – trąbka i tenor uzupełniony o sekcję
rytmiczną. To również format ćwiczony pół wieku temu przez Wayne Shortera,
który chętnie korzystał z usług Freddie Hubbarda, choć część swoich klasycznych
płyt sprzed wielu lat nagrał w kwartecie zostawiając sobie całą możliwą
przestrzeń do improwizacji. Oczywiście trudno nie wspomnieć przy okazji o
sporej ilości duetów Shortera z jednym z najwybitniejszych trębaczy
wszechczasów – Milesem Davisem. Choć z pewnością Joe Lovano bliżej muzycznie do
Shortera, niż Douglasowi do Milesa Davisa.
Studyjny
„Scandal” jest kontynuacją projektu Sound Prints, który doskonale rozpoczął
album koncertowy „Live At Monterey Jazz Festival” wydany kilka lat temu przez
Blue Note. Tym razem promocją wydawnictwa zajmuje się wytwórnia należąca do
Dave’a Douglasa – Greenleaf. Nie przypuszczam, żeby Blue Note świadomie
zrezygnowało z wydania tego albumu, to raczej artyści orientując się, że
projekt dobrze się sprzedaje, zrezygnowali z usług historycznej wytwórni,
której polityka wydawnicza od wielu lat jest niezwykle chaotyczna.
Do mocnych
stron albumu należy nie tylko wyśmienita sekcja i doskonali soliści. Tu ważne
są również wyśmienite kompozycje, które z pewnością sprawdzą się na scenie,
jeśli zespół w takim składzie wyruszy po raz kolejny w trasę. Utwory napisane
przez Joe Lovano brzmią jak najlepsze bopowe przeboje sprzed pół wieku, a te
napisane przez Douglasa wydają się jednocześnie nieco ciekawsze i bardziej
skomplikowane od strony formalnej, jak i w niezwykły sposób przebojowe.
Doskonałym połączeniem nietypowego metrum 5/4 z chwytliwą melodią jest
nieprzypadkowo otwierający album utwór „Dream State”.
Otwierająca
album kompozycja definiuje pomysł Joe Lovano i Dave Douglasa na nowoczesny duet
saksofonu i trąbki, instrumentów, które od lat, jeśli obsługiwane przez
wprawnych muzyków z wizją potrafią stworzyć muzyczny slalom oddalając się i
zbliżając do siebie w niezwykły sposób. To jednak wymaga talentu na miarę
Douglasa i Lovano, albo Shortera i Hubbarda w czasie, kiedy dzisiejszych
mistrzów rodzice odprowadzali do szkoły podstawowej.
Warto
obserwować młodych eksperymentatorów, oni zwykle sprawdzają, gdzie muzyka dojść
nie powinna, a gdzie może się rozwijać. Jednak dla wielbicieli jazzowej klasyki
projekt Sound Prints jest jednym z najciekawszych nowoczesnych, a jednocześnie
klasycznych i ponadczasowych zespołów ostatniej dekady. Album „Scandal”, gdyby
był odrobinę słabiej zrealizowany, mógłby stać na półce obok niezliczonej ilości
genialnych klasyków Blue Note z dawnych lat. Myślę, że komuś w Blue Note
dostało się nieźle po głowie za wypuszczenie takiego zespołu do niezależnej
dystrybucji. Dla nas, słuchaczy nie ma to większego znaczenia – liczy się
genialna muzyka i możliwość prostego zdobycia własnego krążka. Życzę zespołowi
kolejnych lat owocnej działalności, trzymania się z daleka od eksperymentów i
długich tras koncertowych w Europie, a najchętniej jeszcze bliżej. Ciekawe co
na ich temat sądzi sam Wayne Shorter? Może kiedyś uda się zespołowi, który
powstał jako formacja dedykowana twórczości Shortera (analogia słowna Sound
Prints do Footprints nie jest przypadkiem) zaprosić mistrza choćby na chwilę na
scenę?
Joe Lovano & Dave Douglas Sound Prints
Scandal
Format: CD
Wytwórnia: Greenleaf
Numer: 186980000633
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz